معنی خلع کردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خلع کردن. [خ َ ک َ دَ] (مص مرکب) بر کنار کردن. معزول کردن. (یادداشت بخط مؤلف): و آن پادشاه را نیز کس نشانده بودند، خلع کردند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی). || برکندن. قلع کردن. || بیرون کشیدن. || بازکردن جامه را از تن. (یادداشت بخط مؤلف).

برکنار کردن

برکنار کردن، معزول کردن، منفصل کردن، عزل کردن،
(متضاد) گماشتن، برگماشتن، منصوب کردن، کندن، برکندن، بیرون آوردن (لباس و)