خباثة در لغت نامه دهخدا

خباثه. [خ َ ث َ] (ع مص) مصدر دیگر خُبث است. (از تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس) (از متن اللغه) (از معجم الوسیط) (از منتهی الارب). رجوع به خبث و خباثت شود.