معنی خانه خراب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خانه خراب. [ن َ / ن ِ خ َ] (ص مرکب) تهی دست. (ناظم الاطباء). بدبخت. مظلوم. ستمدیده.
- امثال:
ظالم همیشه خانه خراب است.
|| دشنام گونه ای است که گاه از روی شفقت و رقت و گاه از راه اعجاب و استحسان و گاه از راه غضب و خشم گویند. || سبکبار. (ناظم الاطباء). || دروغگو. (ناظم الاطباء).

تهیدست، بدبخت، نوعی نفرین دال بر آرزوی بدبختی کسی. مق. خانه آبادان. [خوانش: (~. خَ) (ص مر.)]

تهیدست