معنی حله باف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

حله باف. [ح ُل ْ ل َ / ل ِ] (نف مرکب) بافنده ٔ حله:
تا صبا شد حله باف و ابر شد گوهرفشان
هیچ لعبت در چمن خالی ز طوق و یاره نیست.
کمال الدین اسماعیل.