معنی حارب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

حارب. [رِ] (اِخ) موضعی است در حوالی دمشق، بحوران شام و نزدیک مرج الصفر، از سرزمین قضاعه. (معجم البلدان).

حارب. [رِ] (ع ص) نعت فاعلی از حرب.

(رِ) [ع.] (اِفا.) جنگنده، رزم کننده.

جنگجوی جنگی (اسم) جنگنده رزم کننده. جمع: حاربین.

حارب، جنگ کننده، رزمنده.
َ