تیژ در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تیژ. (اِ) تِز. (فرهنگ فارسی معین). محل سبز مزرعه ٔ کاشته شده. || غرش شکم و ضرطه و بادی که از سوراخ پائین خارج شود. (ناظم الاطباء). رجوع به تیز شود.

نخ ابریشم

(اسم) تز.