معنی توشه کش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

توشه کش. [ش َ / ش ِ ک َ/ ک ِ] (نف مرکب) کسی که در سفر قریب و شکارگاه، همراه بگیرند و توشه را بر دوش او بار کنند. و کوله کش... که در سفرها اسباب بردارد.... (آنندراج). آنکه توشه و آذوقه حمل میکند. (ناظم الاطباء). توشه پرورد مثله و در این مبالغه است.... (آنندراج):
زشهد قناعت طمع زهرچش
هدایت براه طلب توشه کش.
ظهوری (از آنندراج).
بی قراران تو در خاک ندارند آرام
در طلب توشه کش مور بوددانه ٔ ما.
سلیم (ایضاً).