معنی توبه فرما در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

توبه فرما. [ت َ / تُو ب َ / ب ِ ف َ] (نف مرکب) آنکه مردم را به سوی خدا و بازگشت از گناه امر کند. آنکه نهی از منکر و امر به معروف کند. آنکه گناهکاران را از ادامه ٔ اعمال خلاف بازدارد. مجازاً، حاکم شرع:
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند؟
حافظ.
رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود.