معنی تهی آخر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

تهی آخر. [ت َ / ت ِ / ت ُ خ ُ] (ص مرکب) مبتلای قحطی آب و دانه. مقابل چرب آخر. (آنندراج).گذاشته شده بی آب و دانه. (ناظم الاطباء):
گاودوشای هنر بسکه تهی آخر ماند
خشک پستان شده زآنسان که ندارد نم شیر.
شفائی (از آنندراج).

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر