معنی تنگار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تنگار. [ت َ] (اِ) بوره. (ناظم الاطباء). || دوایی است که به هندی سهاکه گویند و به کاف عربی دیده نشده. (غیاث اللغات) (آنندراج). رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن و تنکار در همین لغت نامه شود.

بوراکس

روستایی خالی از سکنه در منطقه ی گلیجان قشلاقی تنکابن