معنی تنوره کشیدن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تنوره کشیدن. [ت َ رَ / رِ ک َ / ک ِ دَ] (مص مرکب) در حال چرخیدن به هوا پریدن. (فرهنگ فارسی معین). به هوا برشدن دیو و جادو، بی بال و پر. دواریدن. در افسانه های قدیمی، بر هوا شدن دیو بی بال و پری، راست بسوی بالا. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا): دیوان تنوره می کشند و به آسمان می روند. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به ماده ٔ قبل و تنوره شود.

(مصدر) در حال چرخیدن بهوا پریدن: } دیوان تنوره میکشند و به آسمان میروند. ‎{