تندی جستن در لغت نامه دهخدا

تندی جستن. [ت ُ ج ُ ت َ] (مص مرکب) ستیزه خواستن. جنگجویی. درشتی کردن:
بدین مایه لشکر تو تندی مجوی
به تیزی به پیش دلیران مپوی.
فردوسی.