معنی تندیاز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

تندیاز. [ت ُن ْدْ] (نف مرکب) سریعالسیر. تیزتک. پرسرعت:
نشست از بر باره ٔ تندیاز
همی رفت با وی بسی رزمساز.
فردوسی.

فرهنگ معین

(تُ) (ص فا.) زودرس، زودیاب.

فرهنگ عمید

تندوتیز، زودگذر،

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر