معنی تندیاز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
تندیاز. [ت ُن ْدْ] (نف مرکب) سریعالسیر. تیزتک. پرسرعت:
نشست از بر باره ٔ تندیاز
همی رفت با وی بسی رزمساز.
فردوسی.
فرهنگ معین
(تُ) (ص فا.) زودرس، زودیاب.
فرهنگ عمید
تندوتیز، زودگذر،
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.