معنی تنبیدن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تنبیدن. [تُم ْ دَ] (مص) در تداول، افتادن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || خراب شدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

تنبیدن. [تَم ْ دَ] (مص) بمعنی لرزیدن و طپیدن و حرکت کردن باشد. (برهان). لرزیدن. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی) (فرهنگ رشیدی). لرزیدن و طپیدن و بی آرام شدن. (ناظم الاطباء). || بمعنی کمین کردن هم هست. (برهان). کمین کردن و دام نهادن. (ناظم الاطباء). || پیچیدن و رشتن. (ناظم الاطباء).

جنبیدن، فرو ریختن ساختمان. [خوانش: (تَ دَ) (مص ل.)]

لرزیدن،
تپیدن،
فروریختن بنا،

لرزیدن، فرو ریختن بنا