معنی تز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تز. [ت َ] (اِ) مرغکی بود کوچک و لونش خشینه بود و نیک نتواندپریدن و در گلستانها بیشتر بود. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 170). نام مرغی بود که بیشتر در بوستانها بود ونیکو نتواند پرید و آوازک حزین داشته باشد. و در جثه و لون مانند خشینه بود. (فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی). نام مرغکی است خوش آواز و کم سکون و بیشتردر گلستانها می باشد و آنرا به عربی صعوه میگویند. (برهان) (از ناظم الاطباء). مرغکی است خوش آواز در بوستان آوازی حزین دارد. (انجمن آرا) (آنندراج). مرغکی باشد کوچک و بانگی برنگ گنجشک کند و برجهنده و نیک نتواند پرید و نشاطی بود و در گلستانها بیشتر بود و نوای خوش زند و در بعضی مواضع آنرا توذ گویند و به زبان اصفهانی ترمذ گویندش. (فرهنگ اوبهی):
چون لطیف آید بگاه نوبهار
به بانگ رود و بانگ کبک و بانگ تز.
رودکی (از لغت فرس).
|| کل و کچل را گویند یعنی سری که زخم یا جای زخم در آن باشد. (برهان) (از انجمن آرا) (از آنندراج). کچل. (فرهنگ رشیدی). کل و کچل. (ناظم الاطباء). ریختگی موی سر از ضعف یا پیری... و امروز تاس گویند با تبدیل فتحه به الف و زاء به سین. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا):
نخواهم مغز گوز از بهر آنرا
که مغز گوز خوردن سرکند تز.
سوزنی.
|| دندانه ٔ کلید را نیزگویند. (برهان) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ اوبهی).بمعنی دندانه ٔ کلید به نون و زای فارسی است. (فرهنگ رشیدی). دانه ٔ کلید که در برهان آورده غلط است به نون و زای فارسی است یعنی نژ... (انجمن آرا) (آنندراج):
دهکار بی دهست و شتربان بی شتر
پالان بی خر است و کلیدی تهی ز تز.
(از فرهنگ اوبهی).
و رجوع به تژ و تژه و تزه و نژ شود. || برگ نوبر را گویند. (فرهنگ جهانگیری) (ناظم الاطباء). برگ نو برآمده از درخت را هم گفته اند. (برهان). بمعنی برگ نو برآمده در برهان است، در رشیدی نیست. (انجمن آرا) (آنندراج).

تز. [ت ِ] (فرانسوی، اِ) مأخوذ از یونانی بمعنی پیشنهاد، تکلیف، موضوع و مسئله، مطلب، مبحث، موضوع بحث. || موضوعی که کسی برای اثبات آن کتباً یا شفاهاً بکوشد. (فرهنگ فارسی معین). موضوعی که در ملاء عام در مدارس و مدارس عالیه طرح کنند و به ثبوت آن بپردازند. (فرهنگ فرانسه بفارسی نفیسی). || رساله ای که دانشجو پس از فراغ تحصیل تألیف کند و از مطالب آن در جلسه ای دفاع نماید. پایان نامه. رساله ٔ دکتری. (فرهنگ فارسی معین).

(تَ) (اِ.) پرنده ای به اندازه گنجشک که آوازی خوش دارد؛ صعوه.

(تَ) (اِ.) داندانه کلید، پره کلید.

(~.) (ص.) تاس، کچل.

(تِ) [فر.] (اِ.) پایان نامه، رساله ای که دانشجو پس از به پایان رساندن تحصیلات در رشته تحصیلی خود می نویسد.

تژ

رساله‌ای که دانشجویان باید در پایان دورۀ تحصیلی خود دربارۀ موضوع خاصی مرتبط به رشتۀ خود بنویسند، پایان‌نامه،
ایده‌ای که اثبات آن نیاز به تحقیق، بررسی، و آزمایش دارد، نظریه،
(فلسفه) بخش اول در تحلیل دیالکتیک که آنتی‌تز و سنتز را به دنبال دارد، نهاد،

تاس، کل، کچل،

پرنده‌ای کوچک و خوش‌آواز شبیه گنجشک، صعوه: چون لطیف آید به گاه نوبهار / بانگ رود و بانگ کبک و بانگ تز (رودکی: ۵۲۳)،

دندانۀ کلید: دهقان بی‌ده است و شتربان بی‌شتر / پالان بی‌خر است و کلیدان بی‌تزه (لبیبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۸۹)،

نظریه پیشنهادی

پایان نامه

دندانه کلید

پایان نامه، دندانه کلید، گنجشک، نظریه پیشنهادی

پایان‌نامه، رساله، جوانه، مبحث، موضوع بحث، نهاده، نهاد، تئوری، نظریه، رای، عقیده، نظر

تیز بران

پیشنهاد، تکلیف، مطلب، مبحث، موضوع، مسئله