معنی ترمتای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ترمتای. [ت َ / ت ُ م َ] (اِ) پرنده ای است شکاری بمقدار پیغو از جنس سیاه چشم. (برهان). مرغی شکاری از جنس سیاه چشم. (ناظم الاطباء). جانوری است شکاری در جثه بمقدار بیغو اما ظن غالب این است ت که این لغت ترکی باشد که صاحب جهانگیری پارسی گمان کرده چه رشیدی ننگاشته. (انجمن آرا) (آنندراج):
نزد سیمرغ جلال رفعتت
نسر طایر کمتر است از ترمتای.
نزاری قهستانی (از انجمن آرا).

ترمتای. [] (اِخ) از امرای دوران منکوقاآن است که بفرمان منکوقاآن به نوکاری امیر ارغون منصوب گشت. و رجوع به جهانگشای جوینی ج 2 ص 255 و 258 شود.

پرنده‌ای شکاری از نوع بازهای سیاه‌چشم که پرهایش به رنگ زرد و دارای لکه‌های سیاه‌وسفید است،

مغولی سنگلک از مرغان شکاری ترکی سنگک از مرغان شکاری