معنی تبه روزگار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

تبه روزگار. [ت َب َه ْ] (ص مرکب) تبه روز. تباه روز؛ که روزگارش تباه باشد. رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ عمید

بد روزگار، پریشان‌روزگار، بدبخت، تیره‌روز،
ظالم، ستم‌کار،

فرهنگ فارسی هوشیار

تیره روز، ستمکار

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر