معنی تبه روزگار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
تبه روزگار. [ت َب َه ْ] (ص مرکب) تبه روز. تباه روز؛ که روزگارش تباه باشد. رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ عمید
بد روزگار، پریشانروزگار، بدبخت، تیرهروز،
ظالم، ستمکار،
فرهنگ فارسی هوشیار
تیره روز، ستمکار
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.