معنی تباین کلی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تباین کلی. [ت َ ی ُ ن ِ ک ُل ْ لی] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) (اصطلاح منطق) هرگاه نسبت بین دو مفهوم کلی چنان باشد که مفهوم یکی بر هیچ یک از مصادیق دیگری منطبق نگردد، آن نسبت را تباین کلی نامند مانند مفهوم انسان و سگ ومرجع تباین کلی به دو قضیه ٔ سالبه ٔ کلیه است. (از تعریفات جرجانی) (از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 173).