تباه نامی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تباه نامی. [ت َ] (حامص مرکب) بدنامی. زشت نامی:
هرکس که ببارگاه سامی نرسد
از ناکسی و تباه نامی نرسد.
سعدی.

زشت نامی، بد نامی