معنی تبادی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تبادی. [ت َ] (ع مص) (از «ب دو») مانند بادیه نشین گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تشبه به اهل بادیه. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). || تبادی بعداوت، تجاهر به آن. (از اقرب الموارد). آشکارا با هم دشمنی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).

بادیه نشین گردیدن