معنی تاریک شب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تاریک شب. [ش َ] (اِ مرکب) شب تاریک. شب های محاق:
صدرجهان، جهان همه تاریک شب شده ست
ازبهر ما سپیده ٔ صادق همی دمی.
رودکی.
بگوش من آید بتاریک شب
که بگشاید از رنج یک تن دو لب.
فردوسی.

(اسم) شب تاریک از شبهای محاق.