معنی تاریکی روز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تاریکی روز. [کی ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) مجازاً بمعنی سختی ایام آمده: تاریکی روز از فغان است، الجزع عند البلاء تمام المحنه. الجزع اتعب من الصبر. (علی علیه السلام)، رنج بی آرامی و ناشکیبایی بیش از رنج بر شکیبایی باشد. (از امثال و حکم دهخدا ج 1 ص 239 و 535).