معنی تارم در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تارم. [رَ / رُ] (اِ) معرب آن طارم. خانه ٔ چوبین چون خرگاه و سراپرده. (انجمن آرا) (آنندراج). خانه ٔ چوبین که بر زمین یا بالای عمارتی سازند. (فرهنگ نظام):
بنشان به تارم اندر مر ترک خویش را
با چنگ سغدیانه و با پالغ و کدو.
عماره.
ای بسا بادگیر و تارم و تیم
زیر و بالا ز آب چشم یتیم.
سنائی.
|| گنبد محجری که از چوب سازند و در اطراف باغ گذارند تا مانع از دخول شود. (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). محجر و دیوارمانندی از چوب یا آهن که جلو باغ یا ایوان و غیره سازند که اکنون در تلفظ تارمی گفته میشود. (فرهنگ نظام). || چوب بندی که برای انگور، یاسمین و کدوی صراحی برپاکنند و آنراداربند گویند. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج) (انجمن آرا). بضم را لفظ تارم مجازاً در داربست درخت انگور و امثال آن استعمال میشود. (فرهنگ نظام):
دختر رز که تو بر تارم تاکش دیدی
مدتی شد که به آونگ سرش درکنب است.
انوری (از آنندراج).
مباد تا بقیامت خراب تارم تاک.
حافظ (از آنندراج).
|| کنایه از آسمان نیز هست. (آنندراج) (انجمن آرا). آسمان را تارم گویند. (فرهنگ نظام).
- کبود تارم، تارم کبود:
از بهرچه این کبود تارم
پرگرد شده ست باز و معلم ؟
ناصرخسرو (از آنندراج) (از انجمن آرا).
- نه تارم، نه طبقه ٔ آسمان. نه فلک:
بنعل اسب بسنبیده خاک هفت اقلیم
ببانگ کوس بدرّیده گوش نه تارم.
کمال اصفهانی (از آنندراج).
رجوع به طارم و تاره شود.

تارم. [رَ] (اِخ) نام چند شهر است. (آنندراج) (انجمن آرا). || شهریست که مردم آنجا همه صاحب حسن می باشند. (برهان). || نام بلوکی است کوهستانی مابین قزوین و جیلان. || نام قصبه ایست در سرحد فارس و کرمان. (فرهنگ نظام). شهرکیست بناحیت پارس میان داراگرد و حدود کرمان. جایی با کشت و برز بسیار و نعمت فراخ. (حدود العالم). || روستایی به آذربایجان. (منتهی الارب). رجوع به طارم در همین لغت نامه و نزهه القلوب ج 3 ص 187 و 138 و المعرب جوالیقی ص 20، 224 و فارسنامه ٔابن بلخی ص 129، 159، 161، 162 و قاموس الاعلام ترکی و مرآت البلدان ج 1 ص 334 و مراصد الاطلاع و جغرافیای سیاسی کیهان ص 239 و369 و373 و معجم البلدان شود.

خانه چوبین، چوب بست که برای انگور و دیگر گیاهان رونده درست کنند. [خوانش: (رَ یا رُ) (اِ.)]

طارم

ایوان، بالکن، طارم، تاره، داربند، داربست، کلبه، خانه‌چوبی، محجر

از انواع برنج مرغوب خزری، سکوی کنار اجاق هیزمی

خانه چوبی، سرا پرده