معنی بی گواه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بی گواه. [گ ُ] (ص مرکب، اِ مرکب) بی دلیل. بی برهان. بدون گواه:
بدستور دانا چنین گفت شاه
که دعوی خجالت بود بی گواه.
سعدی.
و رجوع به گواه شود.

بی برهان، بی دلیل