معنی بی عصمت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بی عصمت. [ع ِ م َ] (ص مرکب) (از: بی + عصمت) ناپاک. زشتکار. آلوده به گناه. رجوع به عصمت و ترکیبات آن شود.

فرهنگ عمید

آن‌که از فسق و گناه پرهیز نکند، بی‌عفت، بی‌ناموس،

فرهنگ فارسی هوشیار

ناپاک، زشتکار، آلوده

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر