معنی بی شبهت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بی شبهت. [ش ُ هََ] (ص مرکب، ق مرکب) (از: بی + شبهت، از شبهه «عربی ») بی شک. بی تردید: و هر راز که ثالثی در آن محرم نشود هرآینه از اشاعت مصون ماند و باز آنکه بگوش سیمی رسید بی شبهت در افواه افتد. (کلیله و دمنه). اگر خار در چشم متهوری مستبد افتد و در بیرون آوردن آن غفلت بورزد... بی شبهت کور شود. (کلیله و دمنه). رجوع به شبهت شود. || حلال. بدون شبهه ٔ شرعی: در هر سفری ما را ازین بیارند تاصدقه که خواهیم کرد حلال بی شبهت باشد از این فرمائیم. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 521). رجوع به شبهه شود.