معنی بی سیرت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بی سیرت. [رَ] (ص مرکب) (از: بی + سیرت) فاسق و فاجر. || بی آبرو و رسوا. (ناظم الاطباء). || مفعول که به رسوائی کشیده شده است. و رجوع به بی سیرت کردن و رجوع به سیرت شود.

رسوا، بی‌آبرو،
بی‌ناموس،

فاسق و فاجر، بی آبرو