معنی بی خویشی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بی خویشی. [خوی / خی] (حامص مرکب) حالت و چگونگی بیخویش. بیخودی.از خود بی خود شدگی. از خودی خود رستگی:
کار من سربازی و بی خویشی است
کار شاهنشاه من سربخشی است.
مولوی.