معنی بی آلتی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بی آلتی. [ل َ] (حامص مرکب) ساز و برگ نداشتن. محروم بودن از وسایل و اسباب:
ز بی آلتی وانماندم بکنج
جهان باد و از باد ترسد ترنج.
نظامی.
نفس اژدرهاست او کی مرده است
از غم بی آلتی افسرده است.
مولوی.
و رجوع به ماده ٔ قبل شود.