معنی بیگی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بیگی. [ب َ / ب ِ] (حامص مرکب) مأخوذ از بیک یا بیگ ترکی. بیکی. لقب گونه ای است که در آخر اسم مردان درآید: دریابیگی. طوی بیگی. دیوان بیگی.ایل بیگی. قوربیگی. چوپان بیگی. قلعه بیگی. بیگلربیگی. (یادداشت مؤلف). و رجوع به بیگ و بیگلربیگی شود.