معنی بیهوده کار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بیهوده کار. [دَ / دِ] (ص مرکب) کسی که کار بی فایده و بی حاصل میکند. (ناظم الاطباء). میاط: اِهزال، بیهوده کار یافتن کسی را. هَزِل، نیک بیهوده کار. (منتهی الارب). || مردم ناچیز. || مسخره و لطیفه گو. (ناظم الاطباء).