معنی بیهوده درای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
بیهوده درای. [دَ / دِ دَ] (نف مرکب) بیهوده گوی. هرزه گوی. یافه گوی. ژاژخای:
گر رای بقا کنی در اینجای
بیهوده درای و سست رایی.
ناصرخسرو.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.