معنی بیلیل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بیلیل. [ب ِ لیِل ْ] (اِخ) ادوارد دو. (1363 م.) شاه اسکاتلند پسر شاه جان دُ بیلیل. در 1332 م. به کمک ادوارد سوم به اسکاتلند تاخت و طرفداران دیوید دوم رامغلوب نمود. پس از بازگشت دیوید از فرانسه (1341 م.)، هیچگاه قدرتی نیافت. (از دائره المعارف فارسی).

بیلیل. [ب ِ لیِل ْ] (اِخ) جان دو. بارون انگلیسی (1269 م.).مؤسس کالج بیلیل در آکسفرد، نایب السلطنه ٔ الکساندرسوم در اسکاتلند بود ولی بعنوان خیانت برکنار شد.

بیلیل. [ب ِ لیِل ْ] (اِخ) جان دو. (1249- 1315 م.) سومین پسر بیلیل (بارون)، در 1292- 1296 م. پادشاه اسکاتلند بود. وی پس از مرگ مارگریت دوشیزه ٔ نروژ (1290 م.) مدعی سلطنت شد... و تاجگذاری نمود. در 1299 م. در فرانسه گوشه گزید. (از دائره المعارف فارسی).