معنی بید هندی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بید هندی. [دِ هَِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نوعی از بید است که در بیشه های مازندران باشد و از میوه ٔ آن دوشاب گیرند. خلاف هندی. رجوع به هندی شود: اضاء؛ بیشه ٔ بید هندی. (منتهی الارب).