معنی بید تبری در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بید تبری. [دِ ت َ ب َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) بید موله و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه ٔ بید است که بید مشک نیز گویند. (فرهنگ رشیدی). بید معروف است و تبری منسوب به تبرستان و گفته اند بیدبر هفده گانه است و این یکی از آن هفده گانه است. و بعضی بمعنی بید موله و بعضی بمعنی بید مشک گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج):
مجلس بزم بیارای که آراسته اند
نقش بندان طبیعت رخ گلبرک طری
همچو مستان صبوحی همه افتان خیزان
شاخهای سمن تازه و بید تبری.
ظهیرالدین فاریابی.
و رجوع به بید طبری شود.