معنی بیخ بر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بیخ بر. [بی ب ُ] (نف مرکب) آنکه از بیخ برد. قطعکننده از بیخ. از بیخ برنده. || (ن مف مرکب) از بیخ بریده شده.
- بیخ برکردن، از بیخ نزدیک زمین درخت را و نزدیک به تنه شاخ را بریدن. بریدن درختی از بیخ، یعنی از سطح زمین. (یادداشت بخط مؤلف).