معنی بوگر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بوگر. [گ َ] (اِخ) تیره ای از طایفه ٔ جانکی سردسیر هفت لنگ. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 75).

گویش مازندرانی

آدم بویناک و کثیف

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر