معنی بوگر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
بوگر. [گ َ] (اِخ) تیره ای از طایفه ٔ جانکی سردسیر هفت لنگ. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 75).
گویش مازندرانی
آدم بویناک و کثیف
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.