معنی بوفروش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
بوفروش. [ف ُ] (نف مرکب) آنکه عطریات فروشد مثل گلاب و بیدمشک و عطر و ارگچه و مانند آن. (آنندراج). عطار و مشک فروش. (انجمن آرای ناصری) (برهان) (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
آنکه چیزهای خوشبو میفروشد، عطار، عطرفروش،
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.