معنی بوسه ربا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بوسه ربا. [س َ / س ِ رُ] (نف مرکب) گیرنده ٔبوسه. (آنندراج). آنکه در پنهانی بوسه میکند. (ناظم الاطباء). بوسه دزد. (فرهنگ فارسی معین):
چشمم از آینه داران خط و خالش گشت
لبم از بوسه ربایان بر و دستش باد.
حافظ.
دل بی جرأت ما گوشه نشین ادب است
ورنه لعل لب او بوسه ربا افتاده است.
صائب (از آنندراج).
|| کنایه از لب معشوق. (آنندراج). || لیکن گاهی در صفت لب معشوق آمده و در اینجا (شعر زیر) کنایه از هوس انگیزی بوسه خواهد بود. (از آنندراج):
از زهر عتاب تو دلم چشمه ٔ نوش است
دادی به شکر غوطه لب بوسه ربا را.
شیخ علی حزین (از آنندراج).

(اسم) بوسه دزد