معنی بودا (بوذا- بوذه) در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بٌودا (بوذا- بوذه)، حضرت بودا در 563 قبل از میلاد در یکی از شهرهای نپال کنونی در یک خانواده اشرافی متولد شدند. اسمشان "سیدارتا" یعنی روشندل و آگاه و شهرتشان "گوتاما" (Gautama، Siddhartha یا Sed) بود و چون از بزرگان قبیله ساکیا بودند به ساکیامونی Sakyamuni نیز مشهور گشتند.در 30 سالگی انزوا گزیدند و در 35 سالگی در محلی در ایالت بیهار Bihar هندوستان به رسالت مبعوث شدند و تا 80 سالگی به سیر و سفر و تبلیغ و هدایت ناس پرداختند و در 483 قبل از میلاد صعود کردند. از اصول مهم شریعتشان آنکه زندگی سراسر رنج است و رنجها ناشی از آرزوها و خواسته های نفسانی، که چون اینها زائل گردد، رنجها نیز به پایان رسد و راه زائل کردن این امیال، سلوک در طریقت است.
ارکان هشت گانه دیانت بودا عبارتست از: اعتقاد درست، اراده و تصمیم درست در ترک لذات جسمی، گفتار و سخن درست و صحیح، عمل و رفتار درست، کار و زندگانی درست، سعی و کوشش درست، اندیشه و تفکر درست، حالت درست یعنی تجمع فکر و خلسه.
مقصد و غایت طریق، وصول به نیروانا یعنی فنا فی النفس است. احکام اخلاقی بودا، مشابه تعالیم سایر ادیان الهی در نهی از بدیها و امر به خوبی هااست. پیروان این دین را حدود 500 میلیون نفر نوشته اند،