به افتاده در لغت نامه دهخدا - جدول یاب

به افتاده در لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

به افتاده. [ب ِه ْ اُ دَ /دِ] (اِمص مرکب) کنایه از بهبود باشد و بهبود بمعنی خیریت. (برهان). بهبود بیمار است یعنی خیریت و به بودن. (آنندراج) (انجمن آرا). تندرستی و صحت. || (ن مف مرکب) زورآور و توانا. (ناظم الاطباء).

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر