معنی بهره یاب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بهره یاب. [ب َ رَ / رِ] (نف مرکب) کامیاب و متمتع و بهره مند. (ناظم الاطباء). بهره مند. کامیاب. (فرهنگ فارسی معین). || آنکه سود و فایده می برد. (ناظم الاطباء). کسی که سود می برد. (فرهنگ فارسی معین). || بهره دار و شریک. (ناظم الاطباء). شریک. سهیم. (فرهنگ فارسی معین).

بهره‌مند

بهره مند