معنی بهانه گیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بهانه گیر. [ب َ ن َ / ن ِ] (نف مرکب) بهانه جو. بهانه طلب. (فرهنگ فارسی معین).
- امثال:
علی بهانه گیر است، بر کسی اطلاق کنند که برای انجام هر کاری عذری آورد.

ویژگی کسی که به هر کاری ایراد می‌گیرد و بی‌سبب بازخواست می‌کند،

ایرادی