معنی بن و بار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بن و بار. [ب ُ ن ُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) از بیخ و بن.
- از بن و بار، از بیخ و بن. از اصل و بنیاد:
خبر نداردکاندر دلم اثر نکند
اگر جهان همه تیمار گردد از بن و بار.
عنصری.
عطار به کلبه در با عود همی گفت
کاصل تو چه چیز است و چه چیزی ز بن و بار.
فرخی.
میر گرت یک قدح شراب فروریخت
چون که تو از دین برون شدی ز بن و بار.
ناصرخسرو.