معنی بلندی گرفتن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بلندی گرفتن. [ب ُ ل َ گ ِ رِ ت َ] (مص مرکب) به عظمت رسیدن. اوج گرفتن. اعتلاء. استعلاء:
دولت ترکان که بلندی گرفت
مملکت از داد پسندی گرفت.
نظامی.
- بلندی گرفتن نام، شهرت یافتن. نامدار شدن:
بدو گفت دادم من این کام تو
بلندی بگیرد مگر نام تو.
فردوسی.