معنی بلندی ده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
بلندی ده. [ب ُ ل َ دِه ْ] (نف مرکب) بلندی دهنده. بالابرنده:
بلندی ده آسمان بلند
گشاینده ٔ دیده ٔ هوشمند.
نظامی.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.