معنی بسکتبال در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بسکتبال. [ب َ ک ِ] (انگلیسی، اِ مرکب) باسکتبال. مرکب از باسکت بمعنی سبد و زنبیل و بال بمعنی توپ، نوعی بازی است که حریفان باید توپ را با دست در سبد طرف که بر پایه ای به ارتفاع سه متر قرار دارد بیفکنند تا برنده شوند.

(بَ کِ) [انگ.] (اِمر.) نوعی ورزش با توپ که در آن دو تیم پنج نفری در زمین مخصوص بازی می کوشند که توپ را با دست از حریف بگیرند و از یک سبد توری که بر پایه بلندی قرار دارد عبور دهند.

نوعی ورزش گروهی که با دو تیم پنج‌نفره و در زمینی مستطیل‌شکل انجام می‌شود و هر گروه سعی می‌کنند توپ را وارد حلقۀ تیم مقابل کند،