معنی بسند آمدن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بسند آمدن. [ب َ س َ م َ دَ] (مص مرکب) راضی بودن. (ناظم الاطباء): قدن، بسند آمدن چیزی. (منتهی الارب). احساب. (تاج المصادر بیهقی). || کفایت نمودن. (ناظم الاطباء): و گفت این را به بلخان کوه فرست ترا پنجاه هزار سوار مدد آید، گفت اگر بسندنیاید، کمان بداد و گفت بنشان بترکستان فرست اگر دویست هزار سواری خواهی بیاید. (راحهالصدور راوندی).
- بسند آمدن با کسی، برابر آمدن با وی، از عهده ٔ وی برآمدن. مقابله کردن با وی.

(مصدر) راضی بودن، کافی شدن. یا بسند آمدن با کسی. از عهده وی برآمدن.