معنی برچدن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

برچدن. [ب َ چ ِ دَ] (مص مرکب) برچیدن. در تمام معانی مخفف برچیدن. (برهان). || در نوردیدن:
برچد بنفشه دامن و از خاک برنوشت.
منوچهری.
|| فراهم آوردن. گرد کردن. (ناظم الاطباء). || التقاط. برگرفتن چنانکه مرغ دانه را از زمین:
نداند زمن بر چدن دانه نیز
که کورست و کور آید از خانه نیز.
اسدی.
دانه باشی مرغکانت برچنند
غنچه باشی کودکانت برکنند.
مولوی.
|| یکسو زدن. برگفتن:
هوای قیرگون برچد نقاب قیرگون از رخ
سپهر ساج گون بنهاده تاج عاجگون بر سر.
عمعق بخاری.
- برچدن گل، گل از شاخه باز کردن:
گل برچنند روزبروز از درخت گل
زین گلبنان هنوز مگر گل نچیده اند.
سعدی.
و رجوع به چدن و چیدن شود.
- برچدن شکر از حدیث کسی، از سخنان شیرین او بهره مند شدن و لذت سمع یافتن:
حدیثی بگو تا شکر برچنم
بمن برگذر تا شوم عنبری.
(از سندبادنامه).
- برچدن مکافات، جزا و پاداش یافتن:
تو دانی که مردم که نیکی کند
کند تا مکافات آن برچند.
ابوشکور.

برچیدن

(مصدر) دانه دانه برداشتن (اززمین) دانه چیدن، انتخاب کردن برگزیدن. -3 جمع کردن گرد کردن، تعطیل کردن یک بنگاه منحل کردن یک ساختمان.