معنی برهما در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

برهما. [بْرَ / ب َ رَ] (اِخ) در سنسکریت به معنی ذات واجب الوجود، و قادر مطلق. خدای بزرگ هندوان باستان. او مظهر آفریدگار جهان و خدایان و قادر مطلق است. وی با ویشنو (محافظ) و شیوا (مخرب) تثلیثی را تشکیل میدهد. (حاشیه ٔ معین بر برهان قاطع از ملل و نحل، رشید یاسمی). برهما رابصورت انسانی مجسم می کنند که دارای چهار سر و چهار دست است و در دستهای خود یک کوزه، یک تسبیح، یک قاشق مقدس و نسخه ای از ودا را نگاه داشته است. وی مصنف وداها و قانونگذار هند است و پرستش او قدیمترین آیین پرستش در این کشور می باشد. (دایره المعارف فارسی).

(بَ رَ) (اِ.) خدای متعال هندوان.

برهما (Brahma)، خدای آفرینش و علم و فلسفه و اعظم و اقدم جلوه از سه جلوه خدا در آئین ودا (هندو) می‌باشد. مجسمه‌اش چهار سر و چهار دست دارد (به هندو و ودا مراجعه شود)،